یکی از انتقادهای رایج به گوشیها، تبلتها و دیگر دستگاههای اندرویدی «پراکندگی» است. منظور این است که نسخههای مختلفی از اندروید وجود دارد، دستگاهها مشخصات و قابلیتهای متفاوتی دارند و بنابراین حمایت از همهی آنها کار سختی است.
این در تضاد با رقیب اصلی اندروید، یعنی iOS است که تنها روی چند دستگاه اجرا میشود، ظاهر و عملکرد یکپارچهای دارد و برای توسعهدهندگان اپلیکیشن تنوع کمتری ایجاد میکند.
«مشکل» پراکندگی چیست؟
پس دقیقاً مشکل پراکندگی اندروید چیست؟ اندروید بهطور ذاتی یک سیستمعامل متنباز است. همین ویژگی باعث شد تا در بازار گوشیهای موبایل غالب شود، زیرا تولیدکنندگان گوشی میتوانند روی طراحی سختافزار خود تمرکز کنند و به جای ساخت یک سیستمعامل از صفر، نسخهای موجود و قابلاعتماد را اصلاح کنند.
با این حال، منتقدان این مدل میگویند که این باعث ایجاد بازار آشفتهای برای خریداران گوشی میشود. به همین دلیل بسیاری از کاربران «اندروید خالص» را ترجیح میدهند، هرچند میتوان استدلال کرد که چنین چیزی هرگز واقعاً وجود نداشته است.
بله، بسیاری از سازندگان گوشیهای اندروید رابطهای کاربری حجیم و نامناسب ارائه میدهند. بله، بهخاطر پراکندگی، برخی اپلیکیشنها ممکن است روی گوشیهای قدیمی یا کمتر شناختهشده درست عمل نکنند. اینها مشکلات واقعی هستند که از ماهیت اندروید و بازار گوشیهای آن ناشی میشوند و حتی تا حدی پشت مسائل امنیتی اندروید را نیز توضیح میدهند. اما در کل، این «پراکندگی» در واقع بزرگترین نقطه قوت اندروید است، نه ضعف.
تنوع گزینهها باعث نوآوری میشود
در حال حاضر، استفاده از آیفون ۱۴ پرو تجربه رضایتبخشی نیست، زیرا تنوع زیادی در انتخاب وجود ندارد و هیچ طراحی واقعاً برجستهای برای جلب توجه ارائه نشده است.
اندروید اما گزینههای بسیار متنوعی ارائه میدهد: از گوشیهای ارزانقیمت برای بازارهای نوظهور گرفته تا گوشیهای تاشو و گرانقیمت با جدیدترین فناوریها. آزادی در آزمایش و جستجوی نوآوریها باعث ایجاد دستگاههای عجیب و متنوع میشود، اما به پیشرفت کل دسته محصولات کمک میکند.
تنوع سختافزار به نفع همه است
پردازندههای Apple بهطور مکرر عملکرد بالایی دارند، زیرا اپل میتواند قیمت کل گوشی را تنظیم کند و در بخش قطعات به دنبال سود نباشد. در اندروید اما، تولیدکنندگان چیپها باید روی هر چیپ سود کافی داشته باشند تا کسبوکارشان پایدار باشد. نتیجه این رقابت، چیپهای سریعتر و ارزانتر در هر نسل است، حتی بدون فشار مستقیم اپل.
این موضوع در دوربینها هم صادق است: اگرچه Sony و Samsung بخش عمده بازار سنسور دوربین را در اختیار دارند، اما تنوع زیادی در ترکیب دوربین و عکاسی محاسباتی در گوشیهای اندرویدی وجود دارد.
پراکندگی یعنی آزادی
در نهایت، «پراکندگی» اندروید در سختافزار، نرمافزار و تجربه کاربری اتفاق مثبتی است. این یک موتور ملایم هرجومرج است که نوآوری را پیش میبرد، قدرت انتخاب را به کاربران میدهد و اجازه میدهد رقبای جدید وارد بازار شوند.
ظاهر این پراکندگی شلوغ به نظر میرسد، اما در واقعیت باعث بینظمی نیست. حتی iOS نیز اغلب ویژگیهای جدیدی را دریافت میکند که ابتدا در اکوسیستم اندروید آزمایش شدهاند، بنابراین سایر سیستمهای عامل نیز از رویکرد باز اندروید بهره میبرند.
